نوشته‌ها

زمان تعویض سیم بکسل آسانسور

زمان تعویض سیم بکسل آسانسور

زمان تعویض سیم بکسل آسانسور

در این مقاله به موضوع “سیم بکسل آسانسور” و دلایل آسیب آن و تشخیص زمان تعویض آن می پردازیم.

سیم بکسل یکی از اجزای اصلی آسانسورهای کششی می باشد که بیش از 110 سال از تولید آن می گذرد و هنوز سیم بکسل بهترین وسیله برای حرکت و جابجایی آسانسور بشمار می رود.

روش تابیدن به دو نوع راست گرد و چپ گرد و تولید سیم بکسل چند نوع است:

  1.  Seale
  2.  Warrington
  3. Filler wire
  4.  Warrington-Seale with a cross section

که نوع مورد مصرف در صنعت آسانسور  Seale می باشد.

امروزه سیم بکسل هشت رشته با یک هسته فیبر طبیعی ( این هسته ممکن است از فولاد یا  از الیاف طبیعی مانند sisal, manila, henequen, jute, hemp  باشد که هسته مغزی فوالدی در موارد کششی از استحکام  بیشتری برخوردار بوده و مواد  الیافی باعث انعطاف بیشتر و کاهش استرس خم شدن سیم بکسل می گردد.) رایج ترین نوع سیم بکسل در سیستم تعلیق آسانسور در جهان است.

(اولین بار در جهان سیم بکسل با هسته فولاد در سال 1955 توسط DRAKO طراحی شده است)

به ویژه که در 50 سال گذشته تغییرات زیادی در آسانسور در رابطه با

  • افزایش سرعت آسانسورها
  • افزایش ارتفاع شفت یا چاه آسانسور
  • افزایش دفعات استفاده از آسانسور در مجتمع های بزرگ
  • افزایش ظرفیت آسانسورهای حمل بار و حمل مسافر و ……..

بوجود آمده، اما به دلیل عملکرد خوب سیم بکسلها و تقریبا” بی نیازی آنها به تعمیر و نگهداری( در سیم بکسلهایی با متراژ پنجاه تا صدمتر)، ضمن داشتن کیفیت سواری بالا و عمر طولانی، فعلا” مناسب ترین گزینه جهت سیستم تعلیق آسانسور است.

عمر مفید سیم بکسل آسانسور به عوامل متعددی بستگی دارد:

اگر در زمان حمل و استفاده و نگهداری نکات مهم شرایط مربوطه به سیم بکسل رعایت گردد، و در زمان متراژ کردن نیز نکات لازم طبق دستوالعمل های کارخانه سازنده رعایت شود و انتخاب و زمان  نصب سیم بکسل آسانسور کلیه موارد ایمنی و استاندارد ها رعایت گردد و در مقاطع زمانی مناسب تست سیم بکسل بوسیله تجهیزات انجام و یا در صورت در دسترس نبودن اینگونه تجهیزات، بازدید از سیم بکسل توسط کارشناس و فرد متخصص و باتجربه کنترل شود با توجه باینکه سیم بکسل در دوره کارکرد مفید کمتر دچار اسیب دیدیگی می شود نیازی به تعویض ندارد.

زمان تعویض سیم بکسل آسانسور

زمان تعویض سیم بکسل آسانسور

  • اما برای تائید سلامت سیم بکسل بازدید ادواری و تست ها ضروری است و همانطوریکه اشاره شد بازدید کارشناس یا با استفاده از تجهیزات مربوط به کنترل سیم بکسل می تواند نسبت به تائید سلامت یا عدم کارایی و معیوب بودن سیم بکسل آگاه شد .
  • ضمنا” چون “ضریب ایمنی سیم بکسل آسانسور” به طور معمول با نسبت 1 به 11 است (حتی بعضی از انواع سیم بکسل دارای ضریب ایمنی 1 به 21 است)  لذا چون در هر آسانسور حداقل از 4 رشته سیم بکسل استفاده می شود، حتی اگر بر فرض محال دو یا سه رشته سیم بکسل به طور همزمان پاره شود، آسانسور با سیم بکسل باقیمانده سالم به مقصد می رسد و جای نگرانی نیست.
  • بعضی از شکستگی های سیم بکسل قابل رویت است اما آسیبهای غیرقابل رویت را باید با دستگاه ویژه کنترل نموددر صورت شکستگی بعضی از رشته مفتول های سیم بکسل (wire) که با چشم مشاهده شود یا با دستگاه کنترل سیم بکسل تائید گردد باید سیم بکسل تعویض گردددلایل متعددی در ایجاد آسیب دیدگی سیم بکسل موثر است.یکی از استادان خارجی شرکت شیندلر سوئیس در سالهای گذشته و در زمان آموزش چند ویژگی تشخیص معیوب بودن سیم بکسل آسانسور را تدریس نمود که به بعضی از مهمترین ویژگی ها اشاره می شود:
    • وقتی آسانسوری به طور تقریبی حدود 56.000  الی 60.000 کیلومتر (حدود هفت الی هشت سال) کار کند زمان تعویض سیم بکسلها فرا می رسد.(مشروط به اینکه آسانسور بر اساس استاندارد و با استفاده از تجهیزات استاندارد نصب شده باشد)
    • صیقلی شدن بخشی از سبم بکسل که اصطلاحا میگویند آینه کردن یا برق افتادن سیم بکسل
    • وقتی بعضی از مفتول های (Wire) استرند (Strand) سیم بکسل دچار شکستگی شود
    • سیم بکسل دچار کشش شده و طول آن افزایش یابد
    • سایش و خستگی سیم بکس
    • وقتی سیم بکسل به دلیل محیط رطوبتی با ترکیب گرد و غبار رنگ آن قرمز (سرخابی) گرددترکیب اجزای سیم بکسل
      • شیار فلکه باید متناسب با سیم بکسل باشد و چنانچه این اصل رعایت نشود باعث فرسایش شدید فلکه و سیم بکسل خواهد شد.
      • در یک راستا نبودن اسقرار سیم بکسل ها نسبت به شیار فلکه
      • خشک شدن هسته کنفی سیم بکسل ( عدم تزریق روغن ویژه سیم بکسل در زمان مناسب)
      • در رابطه با روانکاری و تزریق روغن ویژه سیم بکسل باید به نکات زیر توجه داشت:
      1. حتی الامکان تزریق با دستگاه مخصوص انجام شود
      2. در صورت عدم دسترسی به دستگاه مخصوص، استفاده از غلطک رنگ یا قلم مویی
      3. اسپری روغن مخصوص، که در سیم بکسل های کوتاه کارایی دارد.
      4. با توجه به اینکه کم یا زیاد شدن روغن در عملکرد سیم بکسل موثر است، حتما” دقت شود به مقدار مناسب روغن کاری شود
      5. حتما پس از تزریق روغن سرخوردگی سیم بکسل کنترل گردد، با علامتگذاری و حرکت آسانسور به پائین ترین طبقه و بازگشت آن اگر تغییری در محل علامتگذاری بوجود آمد، نسبت به پاک کردن روغن های اضافی با رعایت ایمنی و محافظت از دست و ….اقدام کرد
      6. پرهیز از روانکاری سیم بکسل در هوا و دمای سرد
      7. چون در دمای کم روان کننده تا حدودی به صورت جامد در آمده و سیم بکسل سفت شده و باعث کاهش  کارایی و عمر آن می گردد
      8. بهترین زمان برای تزریق روغن سیم بکسل هوای گرم با دمای حدود 30 درجه یا بیشتر می باشد
      9. روغن نباید بیش از اندازه مایع باشد
      10. برای تغییر غلظت روغن حتما” از حلال مخصوص که کمتر تبخیر می شود استفاده گردد
      11. اگر سیم بکسل نیاز به روغنکاری دارد و روغن مخصوص در دسترس نیست در شرایط حاد و اضطراری می توان به صورت موقت از روغن ماشین با ویسکوزیته متوسط استفاده نمود
      12. دقت شود حتی در شرایط اضطراری از روغن هیدرولیک و روغن دنده هرگز استفاده نشود.
وحشتناکترین و بلندترین آسانسور جهان

وحشتناکترین و بلندترین آسانسور جهان

وحشتناکترین و بلندترین آسانسور جهان

وحشتناکترین و بلندترین آسانسور جهان

این تصاویر زیبا و عجیب متعلق به یک فیلم علمی، تخیلی نیست، بلکه از آسانسور بِیلانگ واقع در مقابل صخره ای در منطقه وُولینگیوآن شانگهای چین است و در حالکیکه توسط مناظر بسیار زیبایی احاطه شده اما یکی از هولناک ترین ارتفاعات و چشم اندازها را ارائه می دهد.
آسانسور بِیلانگ واقع در مقابل صخره ای در منطقه وُولینگیوآن شانگهای چین است. نام این مکان، آسانسور صد اژدها نیز ترجمه شده است. آسانسور بِیلانگ دقیقاً از سه آسانسور مجزا تشکیل شده است و زمان بالا رفتن از آن تنها یک دقیقه به طول می انجامد.
شاید فکر می کنید برای ساخت این سازه زمان زیادی نیاز است اما برای ساخت این آسانسور تنها حدود ۳ سال زمان صرف شد؛ ساخت این آسانسور از ۱۹۹۹ آغاز و در سال ۲۰۰۲ به پایان رسید. هدف مسئولین و مالکان آسانسور بِیلانگ، ساختن بلندترین آسانسور در فضای روباز بوده، که در نهایت این سازه به عنوان بلندترین آسانسور جهان مورد تایید رسمی گینس نیز قرار گرفت و هزینه ای که برای این پروژه صرف شد ۱۷ میلیون دلار می باشد.

گفتنی است؛ این آسانسور با ارتفاع ۳۳۰ متر، از برج ایفل با ارتفاع ۳۰۰ متر بلندتر است.

 

سیم بکسل آسانسوری

تاریخچه سیم بکسل آسانسوری

سیم بکسل آسانسوری

سیم بکسل آسانسوری

استفاده از ریسمان و طناب برای فعالیت های روزمره انسانها طی قرون و اعصار، قدمتی کهن دارد، شاید به ماقبل تاریخ برسد، زمانی که انسانهای اولیه برای انجام چفت و بست، اتصالات، کشیدن و حمل و بالابردن اجسام (به شیوه بالابر های امروزی) از چیزی شبیه طناب استفاده می کردند.این احتمال وجود دارد که استفاده انسانهای پیشین از چیزی شبیه”طناب” به صورت طبیعی و از فیبر گیاهی، مانند درخت انگور، الیاف درخت خرما و امثالهم بوده، طی اکتشافی که منجر به پیدا شدن فسیلی از یک قطعه شبیه طناب“Probably two- Ply land rope of about 7mm diameter” در یکی ازغارهای“Lascaux” شد، پس از بررسی کارشناسان بر روی فسیل نشان داد که:
“قدمت وجود طناب حدود ۱۵٫۰۰۰ سال قبل از میلاد تخمین زده شود.” مصریان باستان احتمالا” از اولین تمدنهایی بودند که با شیوه های گوناگون موفق به ساخت طناب از پاپیروس، پوسته های درخت خرما، کتان، نی، چرم و پوست و موی حیوانات شدند، در این صورت تولید طناب به حدود ۳٫۵۰۰ الی ۴٫۰۰۰ سال قبل از میلاد باز می گردد. در قرون میانه (بین قرن ۱۳ تا ۱۸) از طناب یا اصطلاحا” “Ropewalks” به جز کارهای روزمره، در معادن و دریانوردی و ساختمان سازی (به شیوه بالابر) استفاده می شد.
لئوناردو دا وینچی طراح و معمار مشهور ایتالیایی Leonardo da Vinchi طراحی دستگاه بافت طناب را تهیه کرد که مانند بسیاری از طرحها و اختراعات وی هرگز ساخته نشد.
در سال ۱۵۸۶ دومینیکو فونتانا (Domenica Fontana) موفق شد با استفاده از طناب های ضخیم و دست ساز ستون سنگی هرمی شکلی که از سنگ گرانیت قرمز تراشیده شده بود و وزن آن بالغ بر ۳۲۷٫۰۰۰ کیلو گرم، با ارتفاعی حدود ۲۵٫۵ متر را با کمک نیروی ۹۰۰ نفر مرد به همراه ۱۵۰ اسب و ۴۷ بالابر دست ساز، در وسط میدان سنت پیترز رم (Rome’s Sainpeter’s Square) مستقر نماید، در آن زمان حرکت دادن و بلند کردن و سر پا نگه داشتن سنگی به این عظمت و سنگینی شاهکاری بی نظیر بوده است.

سنگ ۲۵٫۵ متری که در وسط میدان نصب شده است.
( در مورد این سنگ حکایت می کنند که، این سنگ گرانیت قرمز مربوط به ۱۳ قرن قبل از میلاد حضرت مسیح (ع) می باشد که در فرن اول میلادی به رم انتقال داده یافته.) و نصب آن در میدان سنت پیترز رم در زمان حکومت پاپ Siwtus V انجام شده است..
• چه زمانی طناب های نخی و کنفی تبدیل به سیم بکسل شدند؟
سایت پارس لیفت تمام اهتمام خود را جهت گردآوری اطلاعات بکر و دست اول بکار گرفته و با تحقیقات گسترده و مداوم تلاش نموده تا در این عرصه خدمتی هر چند کوچک به خانواده بزرگ صنعت آسانسور و علاقمندان به این صنعت و تمامی جویندگان اخبار و اطلاعات علمی انجام نماید، مطمئنا” در این مسیر امکان کاستی و لغزش وجود دارد، لذا از کلیه عزیزانی که با بزرگمنشی این کاستی ها را متذکر می شوند، کمال تشکر و سپاس را دارد.
نخستین سیم بکسل تابیده شده توسط “ویلهلم آگوست ژولیوس آلبرت” “Wihelm August Julius Albert” آلمانی اختراع شد. “آلبرت به عنوان مخترع سیم بکسل شناخته می شود.”

وی در ۲۴ ژانویه سال ۱۷۸۷ در هانوفر (Hanover) آلمان متولد شد و در ۴ جولای ۱۸۴۶ در (Clausthal) درگذشت.
در سالهای ۱۸۳۱ تا ۱۸۳۴ که ویلهلم آگوست ژولیوس آلبرت مهندس رشته معدن، مدیریت معدن نقره کارولین (Clausthal Caroline) در کوههای (Harz) را بعهده داشت.
با توجه باینکه در این معدن از زنجیر نقاله و طنابهای الیاف گیاهی با قرقره و بالابر استفاده می کردند، رطوبت معدن و اصطکاک طناب با دیوارهای سنگی و کشش آنها به دلیل از هم گسیختگی آنها باعث شده بود عمر بسیار کوتاهی داشته باشند، آلبرت در این اندیشه بود که برای این مشکل چاره اندیشی نماید، و لذا در سالهای ۱۸۳۲ الی ۱۸۳۳ با استفاده از تکنیک کهن ریسندگی، به صورت دستی رشته های مفتول فلزی را به صورت سه تایی به هم تابید تا یک رشته شود، سپس سه و یا چهار عدد از این رشته ها را با استفاده از یک رشته سیم به صورت هسته مرکزی به دور آن تابید
ساخت ترکیبی سیم بکسل با الیاف طبیعی مانند: Manila, sisal, Henequen
(الیافی که برای گونی بافی بکار می رفت یا کنف) باعث نرم و انعطاف پذیر شدن سیم بکسل شده و تا حدود زیادی از خستگی و شکستگی لایه های سیم بکسل جلوگیری می کرد. این مورد یکی از ویژگی ها و خلاقیت های فوق العاده جان آگوست روبلینگ می باشد. این طناب فلزی گرچه بسیار سفت و سخت و نسبتا” حجیم بود، اما دارای مقاومت و دوام بالایی بود.
تولید سیم مفتول در آن دوران بسیار سخت و مشقت بار بود، زیرا باید یک توده آهنی را پس از حرارت آنقدر با استفاده از چکش و سندان، ضربه زده و می چرخاندند تا این توده به مرور تبدیل به میله و سپس مفتول ضخیم و با تکرار چکش کاری آن را باریک و باریکتر کنند.
سپس قطعات مفتولی را به هم جوش داده تا به رشته سیم بلندی تبدیل گردد.
برای اولین بار سیم بکسل دست ساز ویلهلم آگوست ژولیوس آلبرت( برای بالابر) به طول ۳۸۴ متر در جولای سال ۱۸۳۴ برای استفاده در معدن نقره کارولین (Clausthal Caroline) واقع در کوههای (Harz) استفاده شد.
سیم بکسل بالابری که از آن استفاده می شد، دارای قطری به ضخامت حدود ۱۷ میلیمتر بود که از سه رشته سیم فولادی بافته شده که دارای فطری حدود ۳٫۵ میلیمتر بود و این سه رشته با تابیدن بر دور هسته مرکزی سیم بکسل اصلی را تشکیل داده بود.
در آن سالها سیم بکسلی که آلبرت اختراع کرد بقدری مشهور شد که تا مدتها بعد از اختراع آن، به آن “سیم بکسل آلبرت” “Albert Ropes” می گفتند.

رابرت استرلینگ نووال مخترع دستگاه سیم بکسل تاب

در همین ایام یک آلمانی دیگر به نام “آندرو اسمیت” “Andrew Smith” با استفاده با اعمال روش های گوناگون بر روی سیم بکسل “آلبرت” و با تکنیک Ropewalk سعی کرد زمختی و سفتی آنرا تا حدودی کاهش داده و شرایط استفاده از آنرا مناسبتر نماید.

یکی از اولین دستگاههای سیم بکسل تاب

در سال ۱۸۳۸ “رابرت استرلینگ نووال” انگلیسی (متولد ۲۷ ماه می سال ۱۸۱۲ در داندی اسکاتلند) “Robert Stirling Newall” که در رشته معدن مشغول تحصیل بود، طی بازدیدی از معدن نقره، از نزدیک با “آلبرت” و سیم بکسل بالابر اختراعی وی آشنا شد.
وی با الگوبرداری از شیوه سیم پیچی “آلبرت” در تهیه سیم بکسل، سعی کرد با استفاده از یک سری قرقره و چرخ دنده که به صورت انبوه در هم آمیخته شده بود و با چرخاندن کلی آنها رشته های سیم از قرقره ها باز و در نقطه کانونی با برخورد به هم ترکیب شده و طی چرخش مداوم تنیده شده و به نقطه مقابل رسیده و در آنجا بوسیله سیستمی جمع و جورتر رشته سیم ها یکپارچه شده از دستگاه خارج می شدند. نهایتا”در سال ۱۸۴۰ با تکمیل و طراحی “دستگاه تولید سیم بکسل”، موفق شد تنیدن سیم بکسل را به صورت خودکار انجام دهد.